Πρόγραμμα βελτίωσης παραγωγής και εμπορίας προϊόντων μελισσοκομίας

Με την έκδοση της υπ’ αριθμ. Ε(2010) 6054 τελικό/14-9-2010 απόφασης έγκρισης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και της υπ’ αριθμ. 312751/728/12-1-2011 (ΦΕΚ 21/Β/2011) Κοινής Απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών, Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, ξεκίνησε η διαδικασία υλοποίησης του τριετούς προγράμματος βελτίωσης της παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της μελισσοκομίας για την τριετία 2011 – 2013.

Μεταξύ των Δράσεων του προγράμματος προβλέπεται η συνέχιση υλοποίησης των Δράσεων «Αντικατάσταση κυψελών» και «Οικονομική ενίσχυση της νομαδικής μελισσοκομίας (μετακινήσεις κυψελών)».
Δυνατότητα συμμετοχής στη Δράση «Αντικατάσταση Κυψελών» έχουν Φυσικά ή Νομικά πρόσωπα κάτοχοι μελισσοκομικής εκμετάλλευσης, οι οποίοι φέρουν μελισσοκομικό βιβλιάριο, εφόσον δηλώνουν τις κατεχόμενες κυψέλες στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος.
Δυνατότητα συμμετοχής στη Δράση «Οικονομική στήριξη της νομαδικής μελισσοκομίας» έχουν φυσικά πρόσωπα «επαγγελματίες αγρότες» ή συνταξιούχοι του ΟΓΑ, κάτοχοι μελισσοκομικής εκμετάλλευσης με τουλάχιστον εκατόν πενήντα (150) παραγωγικά μελίσσια, oι οποίοι φέρουν μελισσοκομικό βιβλιάριο, εφόσον δηλώνουν τις κατεχόμενες κυψέλες στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος.
Ενιαία αίτηση συμμετοχής και για τις δύο δράσεις υποβάλλεται από τους ενδιαφερόμενους στα κατά τόπους Κέντρα Μελισσοκομίας, μέχρι είκοσι ημέρες μετά τη δημοσίευση της σχετικής Υπουργικής Απόφασης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.



                                                                                                                                           πασεγες

Στα μισά στρέμματα φέτος η καλλιέργεια ζαχαρότευτλων

 Στα καλλιεργούμενα στρέμματα αποτυπώνεται ξεκάθαρα φέτος η απογοήτευση των καλλιεργητών τεύτλων από τα πενιχρά κίνητρα και το άδηλο μέλλον της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης.
Όπως γράφει το σχετικό άρθρο της εφημερίδας Agrenda, μια ανάσα πριν την ολοκλήρωση της σποράς, η τευτλοκαλλιέργεια βγαίνει η μεγάλη χαμένη των εαρινών καλλιεργειών, μια εποχή που οι τιμές της ζάχαρης, μετά από περίπου 4 χρόνια, κινούνται ανοδικά λόγω των αυξημένης ζήτησης και της μείωσης των αποθεμάτων.

Με δεδομένη την επιμονή των διοικούντων της ΕΒΖ να μην αλλάξουν την τιμολογιακή πολιτική της βιομηχανίας (με χαμηλές τιμές και μηδενικό bonus ζαχαρικού τίτλου), φαίνεται πως ούτε η ανακοίνωση για μείωση του κόστους της τευτλοκαλλιέργειας, με εκπτώσεις έως 20% στις τιμές των εφοδίων, έπεισε τελικά τους παραγωγούς.

Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, ο στόχος της διοίκησης της εταιρείας για την καλλιέργεια 140.000 - 150.000 στρεμμάτων μάλλον αποδεικνύεται … όνειρο θερινής νυκτός, καθώς οι αρχικός όγκος των αιτήσεων των αγροτών δεν συνοδεύτηκε και από υπογραφές στις αντίστοιχες συμβάσεις. Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφέρουν ότι πολύ δύσκολα θα σπαρθούν φέτος πάνω από 70.000 στρέμματα, κάτι που σημαίνει ότι η ΕΒΖ δεν θα καταφέρει να παράγει περισσότερους από 44.000 τόνους ζάχαρης.

Τα στοιχεία που καταφθάνουν από όλες τις περιοχές επιβεβαιώνουν την παραπάνω αίσθηση: Ενώ η σπορά έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, στην περιοχή του εργοστασίου της Ορεστιάδας σπάρθηκαν μόλις 13.000 στρέμματα, έναντι των 20.000 στρεμμάτων πέρυσι. Στο Πλατύ, μαζί με περίπου 3.000 στρέμματα που σπάρθηκαν στη Λάρισα, έχουν σπαρθεί περί τις 25.000 στρέμματα και είναι ζήτημα αν φτάσουν τις 30.000 στρέμματα, ενώ μέχρι σήμερα στις Σέρρες δεν έχουν σπαρθεί πάνω από 17.000-18.000 στρέμματα.

Η εξέλιξη αυτή έχει αρνητικό αντίκτυπο και στο κόστος παραγωγής, δεδομένου ότι το εργοστάσιο στο Πλατύ πρέπει να κατεργαστεί τεύτλα από τουλάχιστον 85.000 στρέμματα, της Ορεστιάδας από 50.000 στρέμματα και των Σερρών από 40.000-45.000 στρέμματα.

                                                                                                                     agronews.gr 

Με τη σταδιακή μείωση των ενισχύσεων και την κατάργησή τους μετά το 2013, πολλοί αγρότες για να έχουν εισόδημα και απασχόληση τότε, έχουν ήδη στραφεί και αρχίσει να ασχολούνται με νέες καλλιέργειες ή προβληματίζονται να το κάνουν. Αποτέλεσμα αυτής της ανάγκης ήταν να αρχίσουν να καλλιεργούνται προϊόντα, όπως ροδιά, αγριοαγκινάρα, μύρτιλλα, κράνα, ιπποφαές, κ.ά. ή να επεκτείνονται ήδη γνωστές καλλιέργειες στη χώρα μας όπως κεράσια, αμπέλια, ψυχανθή (φασόλι, ρεβίθι, κ.ά.) οπωροκηπευτικά, κ.ά. Είναι ενδιαφέρον να επισημανθεί ότι για κάποιες από αυτές τις καλλιέργειες υπάρχει σχετική έρευνα και εμπειρία στη χώρα μας που μπορεί να αξιοποιηθεί, ενώ για άλλες καλλιέργειες δεν έχει γίνει καμιά έρευνα έως τώρα αφού αυτές ήταν εντελώς άγνωστες στην Ελλάδα. Με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ στην Ελλάδα ορισμένες καλλιέργειες έπαυσαν να καλλιεργούνται σε πολλές περιοχές, π.χ. καπνός, ζαχαρότευτλα ενώ άλλες περιορίστηκαν σημαντικά π.χ. βαμβάκι. Έτσι οι παραγωγοί έχασαν εισόδημα και απασχόληση και μετά το 2013, έτος κατάργησης των ενισχύσεων, δεν θα έχουν κανένα εισόδημα και απασχόληση εάν βεβαίως δεν αλλάξει η Κοινή Γεωργική Πολιτική και συνεχιστούν οι επιδοτήσεις ή οι αγρότες δεν έχουν ήδη στραφεί σε νέες καλλιέργειες. ... ΑΛΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑ Σε συνεχή βάση, έχοντας έντονη τη διάθεση να ανανεώσουν ακόμη και τον μηχανολογικό εξοπλισμό που κληρονόμησαν από τους γονείς τους, οι νέοι παραγωγοί εμπλουτίζουν τις γνώσεις τους και ανοίγουν νέους ορίζοντες για την περίφημη... άλλη γεωργία. Η εξέλιξη αυτή αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μετά την έρευνα της ΠΑΣΕΓΕΣ που αποδεικνύει πως νέοι, ηλικίας 25-35 ετών, που χτυπήθηκαν πρόσφατα από τον ιό της ανεργίας εγκαταλείπουν τις πόλεις και επιστρέφουν στην ύπαιθρο και τον πρωτογενή τομέα. Από τη μία το μνημόνιο, από την άλλη η απογοητευτική κατάσταση της κλασικής γεωργίας, η «άλλη γεωργία» κερδίζει συνεχώς έδαφος. Σε ποιες όμως εναλλακτικές καλλιέργειες, δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι νέοι αυτοί άνθρωποι; Η χθεσινή ημερίδα του Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας στην Ε.Α.Σ. Λάρισας με αξιόλογους επιστήμονες, όπως ο καθηγητής Δενδροκομίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Γιώργος Νάνος και ο καθηγητής Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Π. Λόλας ήταν ενδεικτική, αναφορικά με το νέο πρόσωπο της ελληνικής γεωργίας. ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ Στην Ελλάδα, έως και πριν μερικά χρόνια, το βρώσιμο σαλιγκάρι προερχόταν εξ ολοκλήρου από τη συλλογή στη φύση και ήταν ένα εποχικό προϊόν με καταναλωτές που συνδέονταν με τοπικές παραδόσεις. Πλέον, η εκτροφή σε ανοιχτό ολοκληρωμένο βιολογικό κύκλο αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς και μετά από πολλά χρόνια μελετών και πειραμάτων, έχει φτάσει στο σημείο να είναι μια ασφαλής και ελεγχόμενη δραστηριότητα, που διαδίδεται συνεχώς και εξασφαλίζει τη συνεχή διάθεση των σαλιγκαριών καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Μάλιστα δύο ενημερωτικές εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε Λάρισα και Τρίκαλα είχαν ιδιαίτερη απήχηση, καθώς παρευρέθηκαν αγρότες απ’ όλη σχεδόν τη χώρα. Όπως τονίστηκε στις ημερίδες αυτές αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί με τη σαλιγκαροτροφία, θα πρέπει να διαθέτει μια έκταση 5 στρεμμάτων, καθαρό νερό και... υπομονή. Το κόστος της εγκατάστασης υπολογίζεται στα 20.000 ευρώ περίπου και η απόδοση ξεκινά μετά από 1,5 χρόνο και ανά στρέμμα υπολογίζεται ότι θα υπάρχει παραγωγή 800-1.200 κιλά σαλιγκάρια. Σήμερα το εμπόριο, αγοράζει τα σαλιγκάρια με 3,8 ευρώ το κιλό. ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ-ΠΕΚΑΝ Η φιστικιά Αιγίνης είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στο κλίμα της Θεσσαλίας, με πολύ καλές προοπτικές ανάπτυξης και διάθεσης στην Ελλάδα και στον κόσμο. Σύμφωνα όμως με τον αναπληρωτή καθηγητή Δενδροκομίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας κ. Γιώργο Νάνο «η υγρή άνοιξη θα δημιουργήσει πολλά φυτοπαθολογικά προβλήματα. Το κυριότερο πρόβλημα είναι η αντιμετώπιση των εχθρών, καθώς τα διαθέσιμα εγκεκριμένα εντομοκτόνα είναι ελάχιστα. Και για τα υπόλοιπους ξηρούς καρπούς, η χθεσινή εισήγηση του καθηγητή κ. Νάνου ήταν κατατοπιστική. Πιο αναλυτικά η φουντουκιά έχει σχεδόν εξαφανιστεί από την καλλιέργεια στην Ελλάδα, καθώς τα κατάλληλα για αυτή μικροκλίματα (υγρά εδάφη, πολύ αρδευτικό νερό, υγρή άνοιξη και ήπιο χειμώνα) έχουν χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για την καλλιέργεια της ακτινιδιάς αλλά και γιατί η Τουρκία παράγει τα περισσότερα και υψηλής ποιότητας φουντούκια στον κόσμο. Η παραγωγή της καρυδιάς, παρότι έχει επιδοτηθεί για επέκταση τουλάχιστον δύο δεκαετίες, δεν αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Αντ’ αυτού οι εισαγωγές αυξήθηκαν από τη Βουλγαρία και ΗΠΑ. Η καρυδιά έχει σημαντικές δυνατότητες για παραγωγή και καλή πρόσοδο με τις κατάλληλες ποικιλίες, μετά από την πολύχρονη μελέτη αυτών τοπικά και περιορισμένες καλές γεωργικές πρακτικές. Η μηχανική συγκομιδή ομαδικά θα μπορούσε να βοηθήσει την επέκτασή της. Το πεκάν είναι άγνωστο στην Ελλάδα, αλλά δοκιμές καλλιέργειάς του στο Στεφανοβίκειο και στην περιοχή του Πόρου ήταν επιτυχείς. Προτείνεται σε μερικές ομάδες παραγωγών για τη δημιουργία πυρήνων διάθεσης ενός γευστικού gourmet προϊόντος με ποικίλες δυνατότητες ελαφριάς μεταποίησης. Πρόβλημα αποτελεί η μη παραγωγή φυτωριακού υλικού αλλά και έναυσμα για τη δημιουργία του στη Θεσσαλία. ΚΡΑΝΟ- ΣΜΕΟΥΡΟ-ΜΥΡΤΙΛΛΟ-ΡΟΔΙ Το κράνο υπήρχε πάντα στα βουνά μας. Είναι το φρούτο με την υψηλότερη αντιοξειδωτική ικανότητα αλλά πόσο μπορούμε να καταναλώσουμε; Μπορεί να επεκταθεί με μέτρο σε ορεινές περιοχές, γνωρίζουμε ελάχιστα για την καλλιέργειά του στον τόπο μας, έχει χρησιμοποιηθεί για καλλωπιστικό σε ψυχρά κλίματα του κόσμου. Απαιτείται μεταποίησή του και ανάμειξη με άλλα προϊόντα ή ελάχιστα νωπό με άστυφες ποικιλίες. Διατίθεται φυτωριακό υλικό και αξίζει να επεκταθεί σε μερικές μόνο περιοχές και ομάδες παραγωγών αφού επιλυθούν τα προβλήματα διάθεσης (καινοτόμες μορφές μεταποίησης και προώθηση προϊόντων) ή ακολουθούμε μόνο τις παραδοσιακές συνταγές μεταποίησης και εμπορίας. Το σμέουρο και το βατόμουρο δεν είναι καινούργιο στην Ελλάδα. Έκαναν την εμφάνισή τους πριν 20 χρόνια περίπου και εξαφανίστηκαν! Η καλλιέργειά τους απαιτεί γνώσεις διαμόρφωσης των φυτών, πολύ υψηλά εργατικά κόστη συλλογής, άμεση ψύξη, συσκευασία και διάθεση. Απαιτεί οργάνωση και πολλή δουλειά, πράγμα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να προσφέρουμε. Υπάρχουν και εναλλακτικές με εκτός εποχής παραγωγή σμέουρων σε απλά θερμοκήπια αλλά... και εδώ σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και... αράζουμε. Το μύρτιλλο (bilberry) είναι πραγματικά νέο στην Ελλάδα, δεν έχει μελετηθεί από κανέναν τοπικά και πιθανόν να έχει προοπτικές. Έχει τα ίδια προβλήματα με τα σμέουρα, επιπλέον απαιτεί πολύ ψύχος το χειμώνα για να ανθίσει κανονικά, είναι υψηλότερης διατροφικής αξίας, σαν νωπό απαιτεί άρτιο δίκτυο διανομής γιατί είναι πολύ φθαρτό και πάρα πολύ ακριβό, η μεταποίησή του δίνει προϊόν που πρέπει να πουληθεί ακριβά στην Ελλάδα. Κάτω από τις παρούσες συνθήκες οικονομικής κρίσης ελάχιστη ζήτηση θα υπάρχει στην Ελλάδα, ενώ εξαγωγές μάλλον δεν θα υπάρξουν, εκτός αν οργανωθούν πραγματικά με καινοτόμα προϊόντα παραγωγοί σε κρύες περιοχές. Το ρόδι διαφημίστηκε πολύ, επεκτάθηκε και από καιροσκόπους στην Ελλάδα και επεκτείνεται άναρχα. Έχουν μελετηθεί πολλοί κλώνοι και ποικιλίες στη Νάουσα και τα Χανιά από το ΕΘΙΑΓΕ επί πολλά έτη. Το 2010 φάνηκαν τα πρώτα σοβαρά προβλήματα με την επιλογή ποικιλιών και το σχίσιμο του καρπού. Η μεταποίηση σε προϊόντα χυμού δίνει υψηλής διατροφικής ποιότητας προϊόν, διαφορετικά η κατανάλωση είναι περιορισμένη. Κίνδυνος από τους παγετούς και τα μη διαθέσιμα φυτοπροστατευτικά προϊόντα σήμερα. Ελάχιστη εμπειρία με τη συντήρηση αλλά το καλοκαίρι που οι τουρίστες μπορούσαν να καταναλώσουν χυμό από ρόδι, δεν έχουμε φρέσκα ρόδια. ΙΠΠΟΦΑΕΣ Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ιδιότητες, τη χρήση και την καλλιέργεια του ιππαφαές και της στέβιας είχε και η εισήγηση –στη χθεσινή εκδήλωση του Γεωπονικού Συλλόγου- του καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Π. Λόλα. Σύμφωνα με τον κ. Λόλα «το ιπποφαές στην Ελλάδα καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην Ευβοια σε πολύ μικρή έκταση. Σήμερα η καλλιέργεια καλύπτει λιγότερα από 1.500 στρέμματα σε πέντε περιοχές. Παράδοση στην καλλιέργεια αυτή υπάρχει στην Κίνα, Ρωσία και λιγότερο στην Αμερική και αλλού. Στην Ελλάδα η εισαγωγή και επέκταση της καλλιέργειας άρχισε από προσωπικό ενδιαφέρον ιδιώτη και στη συνέχεια ιδιωτών γεωπόνων. Έμφαση δίνεται στη βιολογία, τη μορφολογία (αγκάθια, παραφυάδες), και τα προβλήματα της καλλιέργειας με την αναγκαία έρευνα. * Έρευνα σε άλλες χώρες αλλά και στην Ελλάδα από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το ΚΕΤΕΑΘ δείχνει ότι η στέβια μπορεί να είναι μία νέα εναλλακτική καλλιέργεια για τη χώρα μας για να αντικαταστήσει σε πρώτο στάδιο τον καπνό και με την καθιέρωση-επέκτασή της και άλλες καλλιέργειες στη συνέχεια. Φαίνεται ότι με ορισμένες προϋποθέσεις η στέβια μπορεί να είναι μία οικονομική καλλιέργεια για έναν παραγωγό, με ικανοποιητική στρεμματική πρόσοδο.

Εφ.Ελευθερία

Έντομο που καταστρέφει το καλαμπόκι

Ουδέν καλόν αμιγές κακού. Και η ευκταία πρωτοβουλία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης δια των υπηρεσιών της Διεύθυνσης Γεωργίας της Νομαρχίας Κιλκίς να καταπολεμήσει το επιβλαβές έντομο καραντίνας Diabrotiva virgifera Le Conte προκαλεί ανησυχίες κυρίως στους κτηνοτρόφους ότι η μείωση της παραγωγής αραβοσίτου θα έχει δυσμενείς στους ίδιους.

Το έντομο αυτό προκαλεί μεγάλες ζημιές στην καλλιέργεια αραβόσιτου, προσβάλλει το ριζικό σύστημα, τα φύλλα, τα στελέχη, και τους σπάδικες, όπως αναφέρει ανακοίνωση της Διεύθυνσης Γεωργίας.

Παρότι ολόκληρος ο νομός έχει ενταχθεί στη ζώνη όπου εφαρμόζονται τα μέτρα αμειψισποράς, ο περιορισμός της παραγωγής αραβόσιτου πλήττει όπως είναι ευνόητο τις περιοχές που ανθούσε η καλλιέργεια και κυρίως τη λεκάνη των Μουριών.

Σημειώνουμε ότι για τον εντοπισμό του εντόμου τοποθετήθηκαν από το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο σχετικές παγίδες και τα διάσπαρτα ευρήματα σε ολόκληρο το νομό (πλην της περιοχής Ευζώνων) επέβαλαν την ένταξη όλου του νομού στη ζώνη εφαρμογής της αμειψισποράς, του μέτρου δηλαδή καταπολέμησης του επιβλαβούς εντόμου.

Τα μέτρα που έλαβε η Διεύθυνση Γεωργίας όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 της απόφασης της Επιτροπής 2003/766/ΕΚ είναι τα εξής:

1. Εστιακή ζώνη στην οποία περιλαμβάνεται όλος ο νομός Κιλκίς και συνιστά τα παρακάτω μέτρα.

α. στους αγρούς με αραβόσιτο πραγματοποιείται αμειψισπορά με την οποία οποιαδήποτε περίοδο κατά τη διάρκεια τριών διαδοχικών ετών ο αραβόσιτος καλλιεργείται μόνο μία φορά (1:3)
β. δε γίνεται μετακίνηση νωπών φυτών αραβοσίτου ή νωπών μερών αυτών (ενσιρώματος) εκτός αυτής της ζώνης (νομού Κιλκίς) μέχρι τη συγκομιδή.
γ. δε γίνεται μετακίνηση του εδάφους αγρών με αραβόσιτο εκτός Ν. Κιλκίς
δ. ο αραβόσιτος δε συγκομίζεται πριν το τέλος Σεπτεμβρίου.
ε. διενεργούνται κατάλληλοι ψεκασμοί στους αγρούς με αραβόσιτο κατά του οργανισμού έως το τέλος της περιόδου ωοτοκίας (15-30 Σεπτεμβρίου), αλλά και την επόμενη χρονιά.
στ. τα γεωργικά μηχανήματα που χρησιμοποιήθηκαν στους αγρούς με αραβόσιτο καθαρίζονται από χώματα και άλλα υλικά πριν την έξοδό τους από τη ζώνη.
ζ. αυτοφυή φυτά αραβοσίτου απομακρύνονται από αγρούς που δεν καλλιεργούνται με αραβόσιτο.

2. Ζώνη ασφαλείας γύρω από την εστιακή ζώνη, ακτίνας τουλάχιστον 5km. Τα όρια της ζώνης ασφαλείας βρίσκονται στους παρακείμενους νομούς.

Ανησυχίες στους κτηνοτρόφους

Κι ενώ τα μέτρα είναι αναπόφευκτα, ο περιορισμός της παραγωγής αραβόσιτου προκαλεί ανησυχίες σε κτηνοτρόφους ότι η μειωμένη παραγωγή θα οδηγήσει σε αύξηση τιμής της πρώτης ύλης των ζωοτροφών, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο, όπου απειλείται με πλήρη αφανισμό η κτηνοτροφική μας παραγωγή.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας και της ανερμάτιστης και μακροπρόθεσμα μυωπικής πολιτικής τιμών των γαλακτοβιομηχανιών, η εγχώρια παραγωγή υπολείπεται του εθνικού δικαιώματος,ενώ ειδικότερα στο ν. Κιλκίς ο αριθμός των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων (μεγάλων ζώων) είναι πλέον διψήφιος!

Στο περιβάλλον αυτό οι κτηνοτρόφοι εκφράζουν την αγωνία τους μήπως ο περιορισμός της παραγωγής αραβοσίτου και η διαφαινόμενη αύξηση της τιμής του αποτελέσει την χαριστική βολή προς τους ίδιους.

Πηγή: eidisis.gr

Σε μύρτιλο, ιπποφαές, ρόδι και μαύρη τρούφα ποντάρουν αγρότες της βόρειας Ελλάδας

Στήριξη στα εισοδήματα στους παραγωγούς της βόρειας Ελλάδας προσφέρουν οι νέες, δυναμικές καλλιέργειες όπως το μύρτιλο, το ιπποφαές, το ρόδι, αλλά και η μαύρη τρούφα.

Ειδικότερα, στην Ξάνθη καλλιεργούνται 3.000 - 4.000 φυτά ιπποφαές, ενώ σε λίγες ημέρες αναμένεται να ξεκινήσει η φύτευση φυτών σε περίπου 60 στρέμματα στην Κοζάνη από τον νεοσύσταστο Συνεταιρισμό Ιπποφαούς και Δυναμικών Καλλιεργειών Δυτικής Μακεδονίας, που έχει έδρα την Αιανή Κοζάνης.

Η πούλπα, η φλούδα του καρπού, θα διατίθεται σε επιχειρήσεις ζωοτροφών για την παραγωγή νέων ειδών τροφών. Η στρεμματική απόδοση διαμορφώνεται από 800 έως 1.200 κιλά ανά στρέμμα, ενώ η οικονομική του απόδοση είναι μεγάλη. Αποφέρει στον παραγωγό 1.500-2.000 ευρώ το στρέμμα μόνο από την πώληση του καρπού, όταν το τριαντάφυλλο και η λεβάντα αποδίδουν 300 ευρώ και το σιτάρι 100 ευρώ. Στο εμπόριο, το έλαιο του φυτού πωλείται αντί 150 ευρώ το λίτρο, ενώ ο χυμός αντί 57 ευρώ το λίτρο.

Η καλλιέργεια του μύρτιλου δεν είναι απαιτητική και μπορεί να είναι επιτυχής σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, εφόσον επιλεγούν οι κατάλληλες ποικιλίες και ακολουθηθεί το κατάλληλο καλλιεργητικό σύστημα. Η διάρκεια της καλλιέργειας είναι 30 έτη, ενώ η πρώτη συγκομιδή γίνεται από το τρίτο έτος. Η μέση απόδοση καρπών είναι 1.000 κιλά ανά στρέμμα, ενώ το κόστος συγκομιδής καρπών με τα χέρια είναι 700-1.000 ευρώ ανά στρέμμα. Η τιμή πώλησης των καρπών διαμορφώνεται σε 4-5 ευρώ το κιλό, με το κόστος εγκατάστασης ενός στρέμματος δενδρώδους μύρτιλου να υπολογίζεται σε 900-1.000 ευρώ. Το ετήσιο κόστος καλλιέργειας, συντήρησης και συγκομιδής των καρπών ενός στρέμματος μύρτιλου σε πλήρη ανάπτυξη ανέρχεται περίπου σε 1.500 ευρώ στρέμμα.

Eπίσης, στη βόρεια Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου 10.000 στρέμματα ροδιού. Εξ αυτών τα 3.000 στρέμματα καλλιεργεί η Ομάδα Παραγωγών Ροδιού Aγιος Αθανάσιος Δράμας, που αποτελείται από 100 άτομα. Την τρίτη χρονιά αποδίδει 300-500 κιλά ανά στρέμμα, ενώ μετά τον τρίτο χρόνο μπορεί να φτάσει έως 4 τόνους ανά στρέμμα. Η πρώτη ποιότητα του καρπού τιμάται 1 ευρώ το κιλό, ενώ η δεύτερη 30-40 λεπτά.

Η καλλιέργεια του είδους μανιταριού της μαύρης τρούφας είναι πολύ περιορισμένη και δεν ξεπερνά τα 80 στρέμματα, καθώς απαιτεί ειδικές προδιαγραφές εδάφους. Το κόστος παραγωγής της διαμορφώνεται σε 1.000 ευρώ το στρέμμα, ενώ η απόδοση ξεκινά μετά τον τέταρτο χρόνο καλλιέργειας με λίγα γραμμάρια προϊόντος. Μετά τα 10-12 χρόνια η παραγωγή διαμορφώνεται σε 3-5 κιλά το στρέμμα. Η τιμή του κιλού της μαύρης τρούφας διαμορφώνεται από 600 έως και 1.500 ευρώ. Αποτελεί επικερδή καλλιέργεια, ωστόσο απαιτητική και δαπανηρή, αλλά η γαστρονομική και θρεπτική της αξία την καθιστούν ως ένα από τα πιο περιζήτητα εδέσματα παγκοσμίως.

Agrotisgr.blogspot.com

ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑΤΕ ΣΕ ΕΝΑ BLOG ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΑΓΡΟΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ SITE ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ. ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΝΟΥΜΕ ΑΝΤΑΞΙΟΙ ΤΩΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΤΟΥΣ ΒΕΤΕΡΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΑΥΤΟ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.